روستای وش، یک روستای کم جمعیت وبسیار قدیمی است. این روستا مابین دو قله ی جبار و سفید کوه قرار گرفته است. این روستا از ابتدا فاقد جاده بوده و برای رسیدن به این روستا باید با پای پیاده چندین ساعت دل کوه را در نوردید.
تا چندی پیش پس از ورود به این روستا و در نگاه اول گمان می کردیم که به سالیان قبل برگشتیم زیرا در این روستا هیچ اثری از تکنولوژی دنیای امروز وجود نداشت. نداشتن یک جاده ماشین رو مناسب کم کم داشت باعث فراموشی و نابودی این روستا می شد. امام مردم غیرتمند این روستا تمامی تلاش خود را بکار گرفتند تا از نابودی آن جلوگیری نمایند. چندی پیش جاده آن به بهره برداری رسید و هم اکنون تجهیزات رادیویی و مخابراتی به این روستا وارد شد. اما هیچ چیزی بغیر از همدلی و تلاش خود مردم این روستا نمی توانست باعث و بانی این امر شود. این مشارکت و همدلی را می توانید در تصاویر مربوط به ورود تجهیزات مخابراتی مشاهده فرمائید. زن و مرد، پیر و جوان و با کمترین امکانات جابجایی، همه تلاش خود را بکار گمرده اند.
آری می توان، اما با مشارکت، تلاش، همدلی و یکرنگی و به دور از هر گونه مسائل حاشیه ای.