شنبه , ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
Next article
Previous article
محرم در بادرود با شور و عشق دلداگان اباعبدالله الحسین(ع) و با حضور کم نظیر مردمان این دیار کویری برگزار می شود.
به گزارش اریسمان نیوز به نقل از ایرنا، محرم در بادرود قدیم از جمله مراسم های عزاداری بی ریا و احساسی کشور برشمرده می شد، دسته های عزاداران «برنی» و «حسینی» با شور تمام و خالصانه در اول محرم، عزاداری را شروع می کردند.
تمام عزاداری بادرود در دو دسته عزاداری خلاصه می شد که یکی در مدرسه بالا (حسینیه اعظم) و دیگری در مدرسه پایین (حسینیه مرکز شهر) برپا می شد.
برنی ها سنگ شیر می زدند، سنگ شیر دو قطعه کوچک چوبی زیبا بود که با نوحه های هشت و ۱۶ ترکی به صورت سه ضرب و بسیار منظم به هم می زدند و به دور مشعل (مشعله) که آتشدان بزرگی بود چرخیده و «حسین حسین» می گفتند.
حسینی ها هم به سینه زنی بدون ریا و تشریفات دهل و صوت و شیپورهای امروزی می پرداختند، اوج احساسات زمانی بود که این دو دسته به هم می رسیدند و از نای جان فریاد «حسین حسین» آن ها به عرش می رسید.
این مراسم از شب هفتم محرم تا روز عاشورا به اوج خود می رسید، صبح عاشورا در میدان مرکزی بادرود تعزیه امام حسین (ع) برپا می شد، حسین خان رحیمی، مرحوم حاج رضایت، مرحوم امیدی، سید طباطبایی، شاه حسین قصابی، مرحوم نایینی و مرحوم دهقان زاده از تعزیه خوانان آن دوره بودند.
پس از اجرای تعزیه نخل بزرگ را که در پیشاپیش «شده» علم و کتل بزرگ بود حرکت می کرد و در قسمت عقب نخل تمثیل امام شهید بر روی تخته چوبی و سپس تمثیل ذوالجناح (اسب امام) نیز در حرکت بود.
نحوه چینش این نمایش بقدری زیبا و تکان دهنده بود که دل هر بیننده ای را به درد می آورد. نخل بزرگ و دسته های عزادار به آرامگاه درگذشتگان می رفتند و پس از طلب مغفرت برای اهل قبور به صرف ناهار ظهر عاشورا در تکایا مراسم عاشورا خاتمه می یافت.
امروزه مراسم عزاداری محرم در بادرود با کمی تفاوت نسبت به گذشته برگزار می شود.
اول محرم هیات های عزاداری که تعدادشان به ۱۲ هیات می رسد مراسم را در قالب زنجیر زنی در مسجدها و تکیه های خود آغاز می کنند، شب هفتم محرم هیات ها بصورت منظم و بازهم در قالب زنجیر زنی به عزاداری در مسیر خیابان ها از محل تکیه خود تا حسینیه اعظم، مرکز شهر و پای نخل می روند.
شب عاشورا نخل کوچک حسینیه مرکز شهر، حسینیه اعظم و مسجد خرم از حسینیه خارج شده و در عصر تاسوعا مراسم خاصی در حسینیه حضرت ابوالفضل(ع) همراه با نخل گردانی آغاز می شود.
در این روز توزیع نان مخصوص محلی این منطقه بنام «کوکله زردو» توزیع می شود، تاسوعا را در بادرود «روج عباسعلی» می گویند.
در این روز برخی از هیات ها به آستان مقدس آقاعلی عباس(ع) می روند و در صبح عاشورا نخل بزرگ پیشاپیش همه هیات ها از حسینیه پای نخل به حرکت در می آید در حالی که دو نخل کوچک در عقب آن و تمثیل ذوالجناح آن را مشایعت می کند.
نخل سه دور به دور میدان امام حسین (ع) می چرخد و سپس راهی گلزار شهدای شهر شده و پس از طلب مغفرت اهل قبور به میدان معلم حرکت و در آن جا نماز ظهر عاشورا را برپا می کنند و مردم برای تناول غذای نذری عاشورا راهی هیات محل خود می شوند.
از اول محرم تا عاشورا در حسینیه حضرت ابوالفضل(ع) و حسینیه اعظم مراسم تعزیه خوانی برپاست، در مراسم شام غریبان سوگنامه حضرت رقیه(س) توسط هیات حضرت آقاعلی عباس مسجد امام صادق (ع) در حسینیه مرکز شهر اجرا می شود و نیز حرکت نمادین کاروان اسیران از حسینیه حضرت ابوالفضل (ع) تا پای نخل و اعظم به حرکت در می آید.
۱۳۹۸/۰۵/۱۴
۱۳۹۸/۰۵/۰۲
۱۳۹۸/۰۳/۰۱
۱۳۹۸/۰۱/۲۳
مدیر مسئول :
میثم جعفری
09132624539
پشتیبانی فنی :
محسن صباحی
09139627106
ایمیل سایت :
فاکس :
03154312370